Fiona
"Üzgünüm." Alexander yatakta doğrulurken ve kenara doğru kayarken yüzünü buruşturdu.
"Bu senin suçun değildi." Daha fazlasını söylemeyi düşünerek başımı salladım, ama vazgeçtim.
Zindanda, üvey annesine karşı beni savunduğu için bana teşekkür etmişti. Ama onu, yaşananların sonuçlarından beni korumak için yediği dayağı henüz ben ona teşekkür etmemiştim.
Ona daha fazla cesaret vermeme gerek
















