Luke hızla ayağa kalktı, kapıya yönelmeden önce masadan bir şey kaptı. "Alina. Aytaşı'nın önünde kan yemini edeceğiz. Ama çok düşünme—bunu sadece annesinin şüphelenmesini engellemek için yapıyoruz." Demek Alina'ydı. Bu kadar mutlu görünmesine şaşmamalı. "Anladım. Devam et. Yaşlıları kandırmak daha zordur—her şeyi görmüşlerdir." "Aynen, eğer annesi sadece numara yaptığımızı anlarsa, üzülebilir ve durumu kötüleşebilir." Kendi annesinin durumuyla hiç ilgilenmiyordu. Onun yerine, Alina'nın annesinin sahte bağlarını keşfedip üzülmesinden daha çok endişeleniyordu. "O zaman acele etmelisin," dedim, Luke'u kapıya doğru iterek. Alışılmadık davranışımı görünce tereddüt etti. Sadece ona katılmakla kalmıyor, eskisi gibi onunla tartışmıyordum, hatta onu fiziksel olarak itiyordum. Yavaşladı. Onu kapıya doğru ittiğimde, beni kendine çekmeye çalıştı, kolu belimi sıkıca sardı ve beni öpmek için eğildi. Daha demin alnıma kondurduğu iğrenç öpücüğü silmeye bile fırsat bulamamıştım, şimdi de dudaklarımdan öpmek istiyordu. "Bam!" Kapıyı tekmeleyerek açtım, dudaklarından kaçtım ve arabaya doğru bağırdım, "Alina, Luke burada!" Alina koşarak geldi ve Luke'u hızla kollarının arasına ittim. Sendelerken birbirlerine tutundular. Alina'nın elleri beline yerleşti, yüzü kızarmıştı. "Kasların hala hatırladığımdan daha güçlü… çok sıkı, çok kuvvetli…" Luke garip bir şekilde öksürdü, ama gözlerinde inkâr edilemez bir gurur vardı. Alina bana döndü, defalarca özür dileyerek, "Emma, her şey benim suçum. Sadece annemin dileğini yerine getirmek için Alfa'dan benimle sahte bağ kurmasını istememeliydim." "Eğer kızgınsan, bana vurabilir veya beni azarlayabilirsin, ama lütfen, bunu Alfa'dan çıkarma." "Onu çok sert ittirdin—beli incinmiş olabilir mi?" "Belini inciteceğimden mi korkuyorsun? Pekâlâ, neden ona güzel bir masaj yapmıyorsun?" Bir zamanlar gururlu olan Luke'un yüzü aniden öfkeye dönüştü. "Emma, çok ileri gittin. Alina ile ilişkim çok temiz. Aklın nasıl bu kadar kirli düşüncelerle dolu olabilir?" Onu görmezden geldim ve gitmek için döndüm, ama Alina aniden diz çöktü ve bacaklarıma sarıldı. "Emma, tören bittikten sonra Alfa ve ben hemen birbirimizi reddedeceğiz. Onu sana geri vereceğim!" "Alfa'nın annesi için her şeyi yapmaya razıyım!" Uzaklaşmaya çalıştım ama Alina bacağıma sıkıca yapıştı. Kendimi kurtarmak için hafifçe çektiğimde, aniden bıraktı ve üç basamaklı merdivenden aşağı yuvarlandı. Düşüş ciddi değildi ve Alina'nın dirseğini kullanarak kendini yukarı ittiğini ve tekrar yuvarlandığını gördüm. Luke'un onun düşüşünden açıkça endişe duyduğu belliydi. Bana doğru koştu ve düşmanca bir tavır takındı. "Emma Klein, Alina ile resmi olarak bağ kurana kadar seni bodruma kilitlemememin tek nedeni anneme olan saygımdan!" Onun tehditlerini görmezden geldim, arkamı döndüm ve kapıyı yüzlerine kapattım. Luke, Alina'dan özür dilememi talep ederek ne kadar kapıyı yumruklasa da cevap vermedim. Sonunda arabalarının uzaklaştığını duydum. Telefonum çaldı—en yakın arkadaşım Sophia arıyordu, ayrılma planlarımı konuşmak için. "Luke az önce benimle konuştu," dedim. "Tahmin edeyim—iyi bir şey yok," diye yanıtladı Sophia. "Aslında benimle bağ kurmak istediğini söyledi, sadece biraz daha beklememi istiyor." "Emma, beni dinle. Eğer biri sana sürekli beklemeni söylüyorsa, bu meşgul oldukları için değil. Çünkü sen bir öncelik değilsin." "Sevgililer Günü'nü benimle mi geçirmek istiyorsun? Bebeğim, biz aşığız. İnsanlar aşık olduğunda, her gün Sevgililer Günü'dür. Ama bugün, Alina'nın borularını boğulmadan önce tamir etmekle meşgulüm." "İşaretleme törenini mi yapmak istiyorsun? Ah, sürüm henüz istikrarlı değil. Çok fazla düşman var. Sürüm güçlendiğinde, sana en büyük töreni vereceğim!" "Emma, üç yaşından beri Luke'un evindesin. Şimdi 25 yaşındasın. 30 yıl daha beklesen bile, sana hala beklemeni söyleyecek." "Bin tane nedeni olabilir ve sen onun için yüz bin tane neden bulabilirsin, ama gerçek bir tane." "Ona göre, Alina'nın annesi kadar bile önemli değilsin." "Senden hoşlanmıyor."