Yorganımı sıyırıp bana geri bakıyor. Gözlerimi kusursuz kıçından ve amından çekiyorum. Bana attığı o şeytani sırıtış, az önce tam olarak neye baktığımı bildiğini ve hiç de umursamadığını söylüyor. Sonra, yatağı sıvazlayıp bana yaklaşmamı işaret ediyor. "Teşekkürler, Savanna," demeyi başarıyorum. "Sanırım buradan sonra halledebilirim." "Emin misin? İhtiyacın olursa kalabilirim." O tatlı gözlerinde