Tüm yolculuk sessiz geçti. Tammy, kapının kenarında kıvrılıp zaman zaman Robert'a savunmacı bakışlar atıyordu. Yakışıklı ama umursamaz yüzü biraz asıktı. Koyu ve keskin gözleri bir şahininki gibiydi. Sürekli pencereden dışarı bakıyordu. Arabadaki hava, onun ürkütücü aurası yüzünden gergindi. Tammy, içinden 'Morali mi bozuk? Onu ben mi kızdırdım? Olamaz, değil mi? Mağdur olan bendim!' diye düşünür