"Onlar da burada, git de saygılarını sun kızım." dedi annesi kızına. Annesinin elini tutarak salona girdiler. Dışarıdan bakıldığında hepsi zengin ve kudretli görünüyordu ama gözlerindeki ifade onu rahatlattı. Eğilerek saygıyla selamladı. "Ben Triffany Joey." diye kendini tanıttı. Ethan Zack genç bayana gözlerinde gülümsemeyle baktı ve nazikçe sordu: "Nasılsınız?" Onun gülümsemesini görmek Tiffany'nin kötü düşüncelerini yok etti. Eğer oğullarının üzerine para attığı için onu hapse göndermek için geldilerse, şimdi ona gülümsemezlerdi. "İyiyim." dedi onlara. Sonra cesaretini geri kazandı ama nazikçe konuştu: "Haberleri görene kadar bir şey anlamadım, lütfen bana açıklar mısınız?" diye sordu ve annesine yaklaştı. Bunu bilmek onun hakkıydı, o haberler ne anlama geliyordu? Ne evliliği? Ne sevgilisi? diye içinden geçirdi. Ethan ona şefkatli bir yüzle baktı. "Ben sadece bu konu hakkında anne babanızdan özür dilemeye geldim, ama torunumun haberlerde söylediği gibi, biz bu evliliği destekliyoruz." dedi ona. Triffany hafifçe kaşlarını çattı. Hangi evliliği destekliyorlardı? O kaba serseriyle asla evlenmezdi. Belki onlar da onun yalanlarına kanmışlardı, eski sevgili olduklarını söylediğinde... Bunu açıklığa kavuşturması gerekiyordu. Onlara baktı. "Ben torununuz hakkında hiçbir şey bilmiyorum, adını bile bilmiyorum ve o gördüğünüz görüntülere kadar hiç tanışmadık. Röportajda söylediklerinin hepsi yalandı." dedi onlara. O an torunlarının yalancı olduğunu söylemekten korkmuyordu, annesi ve babası yanındaydı ve artık korkmuyordu. Bailey Zack, Triffany'ye şefkatli gözlerle baktı. Haberlerin onu da şoke ettiğini biliyordu, ona gerçeği söylemek zorundaydı. "Şirketi kurtarmak için bunu yapmak zorunda kaldı ve zamanla seni sevecek." dedi Bailey ona. Buraya ailesinden ve kendisinden özür dilemeye gelmişlerdi ve bunu yaparken onlara tam olarak gerçeği söylediler, dünürlerini karanlıkta bırakmayacaklardı. Bu yaşlı kadının sözlerini duymak Triffany'yi biraz sinirlendirdi, ona baktı ve soğuk bir sesle konuştu: "Açıkça söylemek gerekirse... Onu sevmiyorum ve o serseriyle hiçbir işim olmayacak!" Hepsi ona şaşkın ve şok içinde baktılar, Trevor kızına baktı. "Triffany." diye onu azarladı yüksek bir sesle. Triffany zaten inatçıydı ve kimse tarafından zorlanmaya hazır değildi, zengin insanlar bile. Babasına ifadesiz bir yüzle baktı. "Üzgünüm baba, ama bunu yapmayacağım çünkü her şey yalan." Ayağa kalktı ve iki yaşlı misafire baktı. "Lütfen, affedin, iyi yolculuklar." dedi ve odasına doğru uzaklaştı. Trevor yaşlı misafirlere baktı. "Çocuğumun uygunsuz davranışlarından dolayı çok üzgünüm." diye özür diledi. Bailey gülümsedi ve başını salladı. "O iyi bir kız." dedi ona. Ethan Zack, Trevor'a baktı. "Nasıl hissettiğini anlıyorum, üzgünüm bütün bunlar sadece bizim iyiliğimiz için." diye içtenlikle özür diledi. "Zaten her şeyi bana açıkladınız, ben onunla konuşacağım." diye güvence verdi Trevor. Trevor zaten işleri biliyordu ve bunun geleceğini görmüştü, ne demek istediklerini anlıyordu. "Teşekkür ederim." dedi Ethan ona. İkisi de gittikten sonra, Laura kocasına baktı ve ona yumuşak ve nazik bir sesle konuştu. "Trevor, Triffany mutlu değil." Trevor iç geçirdi, bu haberler onu da yormuştu. "Laura, bütün bunların olacağını biliyordum, bununla baş edemeyiz. Kızımın hayatını mahvetmek istemiyorum, bu yüzden onunla evlenmek zorunda." dedi ona. "Onun mutluluğunu düşün Trevor." dedi Laura onun gözlerinin içine bakarak, tek önemsediği şey kızının mutluluğuydu, başka hiçbir şey değil. Trevor karısının elini tuttu ve hafifçe okşadı, karısının ne düşündüğünü biliyordu. "Laura onu düşünüyorum ve haberler kızımızı halkın gözünden korumanın tek yoluydu. Lütfen beni anla." Gözleri çok şefkatliydi. Laura kalbinde biraz üzüntü hissetti, söyledikleri doğruydu, eğer o söylentileri örtbas etmek için röportajı kullanmasalardı, daha da kötü olurdu. "Seni anlıyorum, ama Triffany de aynı şeyi yapacak mı?" diye sordu ona. "Önce onunla konuşmam gerek." Trevor, Tiffany'nin odasının kapısını çaldı. "Triffany benim, baban, seninle konuşabilir miyim?" dedi ona. "Gel." Trevor kapıyı açtı ve kızının hıçkırarak ağladığını gördü, yanına gitti. "Triffany." Yanına oturdu. Triffany gözyaşlarıyla ona baktı. "Baba, hiçbir şey anlam ifade etmiyor, görebiliyorum... bu gerçekten onların çıkarına, sadece şirketlerini kurtarmak için, beni kullanıyorlar baba." dedi ona boğuk bir sesle. Trevor ağlayan kızına baktı, kalbi üzüntüyle doldu. "Triffany, her şeyin böyle olacağını biliyordum, seni halkın gözünden kurtarmanın tek yolunun bu olduğuna emin olmak istiyorum. Eğer bu evlenme teklifini reddedersen, halk seni acımasız bulacak ve geleceğin mahvolacak. Glammaly malikanesi de yerle bir olacak. Belki de kaderin bu." dedi ona nazikçe. Tiffany'nin gözyaşları kontrolsüzce aktı. "Baba ben bunu hiç istemedim ya da bugüne kadar büyük bir mesele olarak görmedim. Bütün bunları geri çeviremez miyiz?" diye sordu. Babasına cevap arayarak gözlerinin içine baktı, cevap alamayınca devam etti. "Ben bu kişiyi sevmiyorum ve bu şekilde bir evliliğe atlayamam." dedi ona. "Triffany biliyorum. Bu bir şekilde senin için işe yarayacak. Bunu yaşamak zorundasın tamam mı?" dedi Trevor ona. "Babacım." Triffany hıçkırdı. Kaderi nasıl böyle olabilirdi, neden hayatı planladığı gibi gitmiyordu? "Trevor ona sarıldı ve sırtını sıvazladı. "Zor olacak biliyorum, ama yine de bunu yapmak zorundasın." dedi ona. Triffany sadece omuzunda üzgünce ağladı. ... Carlos Zack, Kelsey'yi dairesinde ziyaret etmeye gitti, kapıyı çaldı ama cevap vermedi, neyse ki şifreyi zaten biliyordu. İçeri girdiğinde elinde bir fincan kahveyle gözyaşları içinde olduğunu gördü. Ona baktığında uzun zamandır ağlıyor olması gerektiğini anladı. "Kelsey, neden telefonlarıma cevap vermedin? Ve kapıyı çaldığımda da açmadın." Kelsey ona baktı. "Neden vermeliyim ki?" diye sordu gözyaşları içinde. "Beni sevmiyorsun bile. Triffany varken neden buradasın?" diye sordu ona acı bir şekilde. "Düğününü zaten kamuoyuna duyurdun!" diye boğuk bir sesle bağırdı. "Kelsey çok üzgünüm." Carlos ona baktı, içtenlikle üzgündü, onu çok incittiğini biliyordu. "Aşkıma ihanet ettin! Bütün bu zaman boyunca bana yalan söyledin!" diye ona öfkeyle bağırdı. "Hayır Kelsey." Carlos'un gözleri gözyaşlarıyla kıpkırmızıydı. "Şirketimi kurtarmak için yaptım. Kelsey, çok üzgünüm. Kelsey, ben s-" Ona yaklaştı, ellerini tuttu ve gözlerinin içine baktı. Kelsey bakışlarını kaçırdı. "Bunlar yalan. Carlos, her zaman benim yanımda olacağını söylemiştin, şimdi gittin. Bunu yaptığında bana kanıtladın." diye haberleri işaret etti, gözyaşları içinde. "Sadece ailemin şirketini kurtarmak içindi." dedi ona. "Bunu söyleyerek!" Kelsey ona baktı ve başını salladı. "Şirketi kurtarmak için başka bir yol bulabilirdin Carlos. Her zaman buluyorsun, o zaman neden yaptın?" Sesi öfke ve üzüntüyle doluydu. Carlos da olaylardan dolayı keyifsizdi. "Yapamadım. Sadece bunu yapmak zorundaydım." Sesi kısılmıştı. Kelsey alay etti ve ellerini onunkilerden çekti. "Sadece git Carlos." Gözlerinin kenarından yaşlar süzüldü. "Kalbimi kırdın. Seni ne kadar sürede atlatacağımı söylemek sana düşmez." "Kelsey... yapma.." Carlos ellerini tekrar tuttu ve gözlerinden yaşlar aktı. "O zaman ne yapmalıyım!" diye bağırdı. "Kimseyle rekabet etmek için burada değilim, hayatımın yarısını seninle geçirdim. Neden yapmak zorunda olduğunu anlıyorum, ama anlamadığım şey neden onunla evlenmek zorunda olduğun." O anda ağlıyordu. Gözleri onun gözlerine sabitlenmiş bir şekilde ona baktı. "Artık dayanamıyorum Carlos, acı ve gözyaşları seni gerçekten seven ve ne olursa olsun yanında kalacağına inandığın birinden geldiğinde farklı vuruyor." dedi ona gözyaşları içinde. Carlos ona baktı ve derin bir sesle konuştu. "Seni asla bırakmayacağım!" Kelsey ona baktı ve gözleri yumuşadı. "Zaten yaptın. O yüzden sadece git." dedi ona, oturduğu koltuktan kalktı ve odasına gitti, kapıya sırtını yaslayarak acı acı ağladı, Carlos ise gözyaşları içinde odasının kapısını izledi.