(Jayden) Başını okşuyorum. "İyiyim, Abby. Burada olduğuna sevindim." Onun küçük gülümsemesi, içimde çok uzun zamandır karanlık olan bir parçayı aydınlatıyor. "Seni neşelendirebileceğini düşündüm. Parktaydık," diyor Winona, sesi yumuşak ama endişe dolu. "İçeri gelin. Sadece bir şey düşünüyordum." Sesim gergin çıkıyor, içimdeki kargaşayı zar zor maskeliyor. "İyi misin? Yani, bu inanılmazdı gerçek