Odaya girdiğimde loş bir ışık vardı, perdeler hala dün geceden çekilmişti. Rosaline'in siluetini çarşafların altında görebiliyordum, göğsü hafifçe inip kalkıyordu. İçimde bir suçluluk hissi belirdi. Onun bakire olduğunu bilmiyordum, ama bilseydim bile belki yine de onunla evlenirdim; bu yüzden hızla bir kenara ittim. Bunu hak ediyordu, diye kendime hatırlattım. Pencereye doğru yürüyüp sabah güneşi