Her şey acıyordu. Ralphine Belyaeva bilincini yeniden kazandığında umutsuzdu. Ancak hayatının pek bir anlamı olmadığını biliyordu. Kalbinde hissettiği acı da kolay kolay geçmeyecekti. Birçok kişi tarafından kırılmıştı ve üzerinde yattığı yumuşak yatak hiç de rahatlatıcı değildi. "Ben neredeyim?" diye sordu Ralphine gözlerini açmaya çalışırken. Hatırladığı son şey, kalbi kırık bir şekilde Koslov'