Sara'nın Bakış Açısı Nefes alamıyordum. Göğsüm acıyordu. Ellerim titriyordu. Etrafımdaki o şatafatlı oda çok küçüktü, sanki duvarlar üzerime geliyordu. Tek duyulan ses, şöminenin üzerinde tik-tak-tik diye öten o aptal eski saatti, sanki her şey normalmiş gibi. Ama artık hiçbir şey normal değildi. Hiçbir şey. Yanımda duran sandalyeyi o kadar sıkı kavradım ki parmak eklemlerim bembeyaz oldu. Yumuşak