**Bölüm 92**
**Josh'ın Bakış Açısı**
Ofisimdeki sessizlik ağırdı, yalnızca Eva'nın raftan ilk yardım çantasını alırken çıkardığı hafif hışırtıyla bozuluyordu. Yüzüm yanıyordu, elmacık kemiğimdeki morluk Max'in yumruğunu indirdiği yerde zonkluyordu. Ama acının önemi yoktu. Eva burada dururken, varlığı yıpranmış sinirlerim için yatıştırıcı bir merhem gibiydi.
"Otur," diye emretti, sesi kararlı ama n
















