**Ethan'ın Ağzından** Kolyeyi uzatmış, Rosalie'nin onu kabul edip etmeyeceğini söylemesini bekliyordum. Ay ışığında öylece duruyordu, kıpırdamadı bile. Onu, bir dakika önce bana bağırdığı ve o zamanlar hissettiği şeyleri anlattığı zamanki kadar öfkeli görmemiştim. Elbette onu suçlayamazdım. Bana kızmaya hakkı vardı. Hatta olduğundan daha da kızmalıydı. Onun yerinde ben olsaydım, küfreder ve muhtem