Kelvin, kalbi taştan insanları bile tereyağı gibi eritebilen o şirin gülümsemelerinden birini Xander'a gönderdi.
"Onları bulamıyorum."
Xander, bakışlarını çocuğa çevirmeden önce lokantanın etrafına baktı, çocuğun dudaklarının kenarında beliren o muzip gülümsemeyi fark etmedi.
"Bulamıyor musun? Nerede yaşadığını biliyor musun?"
Kelvin başını salladı ve oturduğu yerden aşağı atladı, Xander'ın yanınd
















