Sabrina'nın Ağzından: Yürümeye devam ettim. Yemek salonundan olabildiğince uzağa. Nereye gittiğimi bilmiyordum. Sadece yürümeye devam ettim. Gözyaşlarım geldi ve şiddetle ağlamayı reddettim. Gözlerimi öfkeyle sildim ve kendime dayanmamı söyledim. Rastgele bir odaya geldim, saraydaki adamlardan birinin odasıydı herhalde. İçeri girdim ve kapıyı arkamdan kapattım. Eski bir piyano odasına benziyordu.