Адира седеше в покоите си, отказвайки да мисли за каквото и да било от миналото. Нямаше нищо хубаво, за което да се задълбава в миналото, затова си измисляше имена за бебета; разбраха, че ще имат момче. Все още не можеше да се спре на име.
Дънкан не помагаше; той все предлагаше странни имена, които никое дете не би трябвало да понася. Последните му предложения бяха Пюбърт, Ингълбърк, Бертран и Хък
















