Lekarz rzucił mi nieufne spojrzenie, a następnie wahliwie spojrzał na Erosa. Ten tylko wzruszył ramionami: „No dobrze, zostaw jej jakieś leki przeciwbólowe. Jeśli zechce, weźmie”. Po czym wyszedł z pokoju bez słowa. Tymczasem Artur usiadł obok mnie. „Będzie dobrze, jesteś silna”. Skinęłam głową, a on ścisnął moją dłoń, mamrocząc: „Zaraz do ciebie zajrzę”. Beauty uśmiechnęła się lekko i wyszła.