Sadie topuklarının dibindeyken arka verandaya çıkıyor. Ben havuçları doğrarken onu izliyorum. Onun hakkında insanı inanılmaz derecede sakinleştiren bir şey var. Hareketleri aceleci değil ama kendinden emin ve eğer bu kadar göz korkutucu derecede yakışıklı olmasaydı, etrafında tamamen huzurlu hissederdim, sanki tamamen korunuyormuşum ve hiçbir şey için endişelenmeye gerek yokmuş gibi. "Kahretsin!"