**Elona'nın Ağzından** Yatakta doğrulmuş bir şekilde oturuyordum, babamın Tristan'la orada ne yaptığından emin değildim. Umarım pişman olacağı bir şey yapmamıştır. Belki de pişman bile olmayacaktır. Karnımdaki o boşluk hissi bir türlü geçmiyordu. O içimi oyan duygu. Yine ağladım ve neyin durduracağını bilmiyordum. Tıkalı burnumla derin bir nefes çektim içime. Karnım hala ağrıyordu çünkü ilaçlarımı