Maeve’in Bakış Açısı
Gözlerim yavaşça aralandı. Hâlâ uyku sersemiydim; görüşümü bulandıran sis perdesini dağıtmak istercesine gözlerimi kırpıştırdım ve nazikçe ovuşturdum.
Dünyadaki başka hiçbir şeyin farkında değildim.
Tek düşünebildiğim, o sesin bana söyledikleriydi. Bu rüyalar, bildiğimi sandığım her türlü mantığa meydan okuyordu. İki haftadan kısa bir süre içinde, belirgin bir düzen olmaksızın
















