SİNNAİ HANIM
Sinnai Hanım, altın kafesinde volta atıyordu; öfke kasırgası, zar zor odasının lüks sınırları içinde tutuluyordu. Zoraki yalnızlığın iki günü sonsuzluk gibi gelmişti, her anı ruhunun deliliğe inişinde taze bir azaptı. Bu gidişle gerçekten de deliriyordu!
Ev hapsi, yaşayan bir cehennemdi, eski özgürlüklerinin acımasız bir taklidiydi. Varlığının her zerresiyle bundan nefret ediyordu.
K
















