Olanlar ise bir nebze... endişe verici. Bryant Colliver koltuğu işaret ediyor—ve ben gidiyorum. Basitçe gidiyorum. Sanki içimde var olduğunu bilmediğim bir şeye hükmediyor. Ayaklarım ne olduğunu anlamadan hareket ediyor ve önünde oturuyorum, ellerim klasörümün üzerinde birleşmiş, yüzüm altın kemer tokasıyla aynı hizada. Garip bir dürtü beni hazırlıksız yakalıyor. Yüzümü avuçlarının içine almasını