Sasha penceresinden tekerlekli sandalyedeki adamın gidişini izledi. Kalbinin kulaklarında yüksek sesle attığını duyabiliyordu, az önce adını mı seslendi? Hatta iki kez. Arabasına binişini özlemle izledi, onu özlemişti, vücudunu, yüzünü, sesini, her şeyini özlemişti ve ondan kurtulduğunu sanıyordu, ne kadar da komik.
Tek gereken yüzünü tekrar görmek oldu ve kalp atışları hızlandı, on dört yıldır be
















