Bir saat sonra Vivian, elinde tuttuğu kırmızı evlilik cüzdanıyla Evlendirme Dairesi'nden çıktı. Sanki havada süzülüyormuş gibi hissediyordu, sanki her şey bir rüyadan ibaretti. Hiç beklemezdi ki, bir gün aniden, tesadüfen tanıştığı bir adamla evlenecekti. Belki de kader böyle yazılmıştı? *Allah'ın takdiri.* Gözlerini indirerek yan yana oturdukları fotoğrafa baktı. Adamın ifadesi boştu, oysa kendisininki belirgin bir şekilde tedirginliğini ve çekincelerini yansıtıyordu. O fotoğrafın altında ikisinin de isimleri yazıyordu. Ne kadar saçma, yeni kocamın adını ancak şimdi öğreniyorum! Hem de bir evlilik cüzdanından! Finnick Norton. Onun gibi bir adam için basit ama uygun bir isim. "Vivian William?" Adam - Finnick, o da evlilik cüzdanına bakıyordu. Adını yavaşça telaffuz etti, sesinin alçak tonu, adeta dilinde yuvarlanmasına neden oluyordu. Söyleyiş şekli, tüylerini diken diken etmişti. Hâlâ medeni halindeki değişiklikten sersemlemişken, aniden önünde bir el belirdi. İki parmağının arasında bir kart sıkışmıştı. "Bayan William, bir düğün yapmak ve bir alyans almak, bir kadın için en çok beklenen olaylardan bazıları olduğunun farkındayım. Ne yazık ki, tüm bunlarla uğraşacak vaktim yok. Eğer gerçekten bir yüzük isterseniz, kendiniz seçebilirsiniz." Başını geriye doğru eğen Vivian, Finnick'in okunamaz bakışlarıyla karşılaştı. "Buna gerek yok." Aceleyle ellerini reddedercesine salladı. "Bu tür formalitelere önem vermiyorum." Çoktan bu tür romantik jestlere önem vereceği yaşı geçmişti. Daha da önemlisi, yasal olarak kocası olmasına rağmen, ona bir şey borçlu gibi hissetmek istemiyordu. "En azından bir yüzük alın." Bunu söyledikten sonra, elini tuttu ve kartını eline sıkıştırdı. Elleri birbirine değdiği anda, aralarındaki hafif sıcaklık farkı, Vivian'ın içinden bir şok dalgası geçirdi. Sıcaklığına oldukça şaşırmıştı. "Peki, öyle olsun." Yeni evli olduklarından, iyi niyetinden dolayı onunla tartışmak istemedi. Bu yüzden kartı kabul etti ve çantasına koydu. "Öğleden sonra bir toplantım var, bu yüzden önce ben ayrılacağım. Kendi ulaşımınızı kendiniz ayarlamanız gerekecek." Ses tonu her zamanki gibi nötrdü. "Tamam." Aslında ona gerçek bir eş gibi, seveceği ve şımartacağı biri gibi davranacağı umudunu taşımıyordu. Bu yüzden onu orada bırakmasına hiç de üzülmemişti. Aniden bir şeyi hatırlayarak tekrar konuştu, "Bu arada, ev adresimi size bugün göndereceğim. Size uygun olduğunda taşının." Evlilik cüzdanlarını alırken daha önce telefon numaralarını almışlardı. "Acelem yok!" diye hızlıca cevapladı. Evlendikten sonra birlikte yaşamaları mantıklı olsa da, gerçek şu ki, henüz bir yabancıyla aynı çatı altında yaşamaya hazır değildi. Belki de tonundaki ret çok açıktı, çünkü Finnick kısa süre sonra başını kaldırıp ona baktı. Vivian utançtan biraz kızardı. Ancak, buna cevap vermedi. Tek yaptığı tekerlekli sandalyesindeki bir düğmeye basarak onu başka bir yöne çevirmek oldu. "Başka bir şey yoksa, şimdi müsaadenizle ayrılıyorum." "Peki." Siyah bir arabaya binmesini bekledi, sonra da o da ayrıldı. Bundan sonra hemen şirketinin İnsan Kaynakları Departmanını aradı. Onlara çok yakında Sunshine Şehrine kayıt yaptıracağını söyledi. Hem kendisi hem de ailesi için yerel sağlık sigortasına başvuracakları teyit edilince derin bir oh çekti. Bugün evlenmek onun adına oldukça aceleci bir karar olsa da, en azından bir süredir kendisini endişelendiren konuyu nihayet çözmeyi başarmıştı. Sonunda annesinin tıbbi faturaları için endişelenmesine gerek kalmayacaktı. İş yeri olan Glamour Dergisine vardığında, öğleden sonraki röportaj saatinin henüz gelmediğini gördü. Kalan boş zamanını kullanarak yan taraftaki alışveriş merkezine gitti ve Finnick'in verdiği kartla bir çift alyans aldı. Daha sonra masasına döndü ve oturdu, öğleden sonraki röportajla ilgili bilgileri son bir kez gözden geçirmeyi planlıyordu. Tam o sırada Sarah ofis sandalyesini yanına kaydırdı. Gözleri parlayarak sordu, "Vivian, yüzük neyin nesi?" "Oldukça dikkatlisin, değil mi?" Vivian hiçbir şeyi saklamaya niyetli değildi. Sonuçta, İnsan Kaynakları Departmanı zaten ev kayıtlarını aktardığını biliyordu. Şirketteki herkes yakında medeni halindeki değişikliği öğrenecekti. "Yakın zamanda evlendim." "Tebrikler Vivian!" Sarah yüzüğü inceleyerek, "Bunu kocan mı hediye etti? Çok büyük bir elmas değil, değil mi? Ne kadar tuttu?" yorumunu yaptı. "Bin liradan biraz fazla." Vivian, Finnick'in mali durumu hakkında hiçbir şey bilmiyordu, bu yüzden bulabildiği en ucuz ve en basit yüzüklerden birini seçmişti. Sarah'ın kaşları çatıldı ve ciddi bir ifadeyle, "Vivian, bu hiç olmaz! Bir alyans evliliğinizin sembolüdür. Size daha iyi bir yüzük almayacaksa, bir erkek ne kadar güvenilir olabilir ki?" dedi. "Sorun değil. Sadece elinden gelenin en iyisini yapıyor," diye cevapladı Vivian. Diğer kadının gözlerindeki acıma dolu bakışı fark ederek, Sarah'ın muhtemelen yeni kocasının çok varlıklı olmadığını düşündüğünü anladı. "Yeter bu kadar. Artık bundan bahsetmeyelim." Konuyu daha fazla uzatmak istemeyerek hızla değiştirdi. "Daha sonraki röportaja hazır mısın?" "Hahaha, kesinlikle!" Vivian'ın dikkat dağıtma taktiği başarılı olmuştu, çünkü Sarah kısa süre sonra kıyafetine işaret etti. "Vivian, ne düşünüyorsun? Güzel miyim?" Vivian ancak o zaman meslektaşının pembe ve beyaz bir etek takımı giydiğini fark etti. Saçı da özenle yapılmıştı. "Harika görünüyorsun!" diye iltifat etti Vivian. Övgü dolu sözlerinden hoşlanan Sarah'ın gözleri kısa süre sonra neşeyle parladı. "O zaman, Finnor Grubunun zengin, bekar başkanıyla bir şansım olduğunu düşünüyor musun?"