Vivian kendini zamanda yolculuk yapmış gibi hissetti. Karşısında takım elbiseli Fabian da yoktu, onunla alay eden Fabian da. Beyaz tişörtü ve kot pantolonuyla kampüste dolaşan, ona bir çocuk gibi gülümseyen Fabian vardı. Fabian, bakışlarındaki hafif değişimi fark etmedi. Hala ona çatık kaşlarla bakıyordu, "Vivian, sen bir kızsın. Neden kahramanmışsın gibi davranıyorsun?" Vivian bir an şaşkınlaştı.