OLIVIA Eve geri dönmek aynı anda hem tuhaf hem de tanıdık hissettiriyordu. Girdiğim her oda bana büyükannemle benim anılarımı ve canlı hatıralarımı dolduruyordu. Ev kirliydi ve toz içindeydi. Duvarların boyaya, yerlerin de ovulmaya ihtiyacı vardı. Temizlik yaparken gözyaşlarımı kabaca sildim. Mezarlıkta yeterince ağladım; artık ağlamak değil, harekete geçme zamanıydı. Kapı çaldı ve açmaya gittim