Nina Ronan beni panayırda bıraktıktan sonra eve gitme vaktinin geldiğine karar verdim. Güneş çoktan batmış, kaldırımları karanlığa bürümüştü ama elimdeki kurt peluşu beni tuhaf bir şekilde rahatlatıyordu. Aniden yürürken, ormandan gelen kan donduran bir çığlık duyduğumda olduğum yerde durdum. Kalbim hızlanırken duraksadım. Belki de panayırda çok eğlenen birinin çığlıklarıydı... Ama tekrar çığlı