Aria
"Şimdi çömel."
Omuzumun üzerinden ona dik dik bakıyorum. "Sadece kıçıma mı bakmak istiyorsun?"
Hiç pişmanlık duymadan sırıtıyor. "Eee? Hadi başla."
Kendime engel olamayıp gülerek dediğini yapıyorum. "Şimdi mutlu musun?"
"Çok. Manzara inanılmaz."
Bacaklarım lanet olası bir jöle gibi titriyor. Bu antrenman mı yoksa sapkın bir ceza şekli mi? Bu pozisyonda sanki lanet olası bir sonsuzluktur duruy
















