"Pek sayılmaz. Yüzmeye gidebilir miyim? Lütfen anneciğim." Masum gözler Abby'ye baktı. "Başka bir gün meleğim, söz veriyorum." "Blake geçenlerde uğradı, seni sordu." Annesi yemek sırasında söyledi. Blake, Eric'in arkadaşı, defalarca kez onu randevuya çıkarmak istedi ve Abby her seferinde reddetti. Abby, Blake'in ondan hoşlandığını biliyor ve ailesine onunla evlenmek istediğini söylemişti. Jack ve annesinin bir sorunu yok ama erkekler Abby'nin aklındaki son şey. Daha önce bir erkeği hayatına almıştı ve bu ona acıdan başka bir şey getirmemişti. "O iyi bir adam Abby, senin ve Ally'nin iyi bakacaktır. Maddi durumu da iyi." "Para her şey değil anne. Ben Blake'i sevmiyorum ve onun da beni sevdiğinden şüpheliyim." "Zamanla birbirinizi seversiniz. Sakın bana hiç evlenmeyi düşünmediğini söyleme." "Evlenmeyi hiç düşünmedim anne, hayatım olduğu gibi güzel, hayatımı karmaşık hale getirecek bir adama ihtiyacım yok." "Abigail-..." Annesi başladı. "Eğer maddi durumu bu kadar iyiyse neden Jack'e yardım etmiyor?" "O kadar parası yok." dedi Kate. "Bir mucizeye ihtiyacımız var." "Her şey yoluna girecek anne, umudunu kaybetme. Eminim Jack bir çözüm bulacaktır, o akıllı bir iş adamı." "Biliyorum. Evimiz elimizden alınırsa insanların ne diyeceğini hayal et, bu utanca dayanamam." "Bu yaşam tarzı her şey değil, babam hayattayken de idare ediyorduk ve hatırladığım kadarıyla hiç şikayet etmedin." "Rahat yaşamak istemekte yanlış bir şey yok Abigail." dedi Kate. "Sen de sana ve Ally'ye bakacak bir adam bulduğundan emin olmalısın." "Blake gibi bir adam sanırım." dedi Abby annesine. "Aynen öyle. Senden hoşlanıyor, Ally'yi kendi çocuğu gibi büyütmeye ve ona soyadını vermeye bile hazır, birçok erkek böyle bir şey yapmaz." "Hiç ne istediğimi sordun mu anne?" "Gerek yok, sana kalsa asla evlenmezsin. Ally'nin bir yuvası, bir baba figürü olmalı, ona büyürken sahip olduğun her şeyi inkar edemezsin. En azından Blake'in teklifini düşünmelisin." Abby iştahını kaybetti, annesinin haklı olduğunu biliyor, Ally'nin bir babaya ihtiyacı var. Alejandro ile mutlu bir sonu olmaması, yoluna çıkan her erkeği reddetmesi gerektiği anlamına gelmez. "Düşüneceğim." dedi. "Akşam yemeğine kalacak mısın?" diye sordu Kate. Abby başını salladı. "Eve giderken fırına uğramam ve Ally'ye okul projesinde yardım etmem gerekiyor." "Neden bir tane daha açmıyorsun?" "İşler şimdi toparlanmaya başlıyor anne, belki gelecekte." "Seninle gurur duyuyorum Abby, çok söylemedim ama duyuyorum. Ally'yi tek başına büyüttün, bir kez bile benden yardım istemedin, okulu bitirdin ve şu anda en sevdiğin şeyi yapıyorsun, pasta yapıyorsun. Gerçekten seninle gurur duyuyorum." Abby annesine sarılmaya gitti. "Teşekkürler anne, bu benim için çok şey ifade ediyor." "Sadece mutlu olmanı istiyorum, Ally'ye hamileyken seni o kadar kırgın ve kaybolmuş gördüğümde, ikinizi de kaybedeceğimden çok korktum." Abby, annesinin Alejandro'ya hala özlem duyduğu için neredeyse düşük yaptığı zamandan bahsettiğini biliyor. "Biliyorum anne ve minnettarım, zamanı gelince evleneceğim." "Evleniyor musun anneciğim?" diye sordu Ally. "Henüz değil tatlım ama evlenmeye karar verirsem bu seni nasıl hissettirir?" diye sordu Abby. "Bilmiyorum. Bir erkek veya kız kardeşim olacak mı, arkadaşlarımın çoğunun kardeşleri var." "Bir erkek veya kız kardeşin olmasını istiyor musun?" Ally başını salladı. "O zaman kendimi o kadar yalnız hissetmem." "Ah tatlım." Başının üstünü öptü, Abby'nin gözleri annesiyle kesişti, annesinin ne düşündüğünü tahmin edebiliyordu, neyse ki hiçbir şey söylemedi. Eve gitmeden önce annesiyle bir saat daha geçirdiler ama kafeye uğramadan önce değil, oraya vardığında sessizdi, içeride sadece birkaç müşteri vardı. Ally'ye oturmasını söyledi, hemen dönecekti. "Abby." dedi Amanda onu gördüğünde. "Burada ne yapıyorsun?" Amanda, Abby burada olmadığında mekanı işletiyor, iki yıldır Abby için çalışıyor, ikisi çok yakın. "Burada bazı belgeler bıraktım, ev sahibinin onlara yakında ihtiyacı olacak." "Mekanı satın almak için ne kadar ilerledin?" "Bay Adams, buradaki diğer yerlere kıyasla gülünç bir fiyat istiyor, ama bu dükkanı satın almak istiyorsam başka seçeneğim yok, birkaç ay verdi, ondan sonra satacak." "Ne yapacaksın?" diye sordu Amanda. "Şu anda bilmiyorum ama bir şeyler düşüneceğim." Abby kağıtları aldı. "Pazartesi sabahı görüşürüz, ben açarım, merak etme." "Gitmeden önce, çok şık bir kadın daha önce seni sormaya geldi." "Kimdi? Tanıdığım biri mi?" "Giyiminden ve kendini taşıma şeklinden, zengin olduğunu söyleyebilirim, hatta sürdüğü araba bile çok şey anlatıyordu." Abby, yüksek profilli kimseyi tanımıyor, annesi bile tanımayabilir, hayatını basit ve medyadan uzak tutmayı tercih ediyor, bu yüzden pek arkadaşı yok. "Zengin kimseyi pek tanımıyorum Amanda, senden başka pek arkadaşım yok. Seni sorduğundan emin misin?" "Abigail Young, değil mi, kafenin dışındaki tabelada 'Abby'nin pastaları ve börekleri' yazıyor, değil mi?" "Evet, evet, ne demek istediğini anladım. Ne istedi ve adı ne?" "Bayan Àlvarez. Bir şey ifade ediyor mu?" Abby başını salladı. "Görünüşe göre pastaların ve lezzetli ikramların zenginler arasında oldukça ses getirmiş. Bazı pastalar, börekler, muffinler ve tartlar istedi, koca bir liste var." "Burada zaten her şey var." "Senin şahsen pişirmeni istiyor. İşte liste." Amanda ona uzattı. "Çarşambaya kadar hazır olmalı." "Ne!" diye bağırdı Abby. "Bu kadar erken, o zamana kadar bu kadar büyük bir siparişi yetiştiremeyiz." "Ah, hayır cevabını kabul etmeyen bir kadına benzediğini söylemiş miydim?" "Sağ ol... Amanda, bu bilgiyi unutmamaya çalışacağım." "Bu şimdiye kadarki en büyük siparişimiz, bunu yapabileceğini biliyorum, ayrıca sana yardım edecek ben varım. Pazartesi günü her şey hakkında daha fazla ayrıntı vermek için seni görmeye geleceğini söyledi." "Tamam. Bir dahaki sefere bu kadar büyük siparişler almadan önce beni ara, personelimiz az ve şu anda daha fazla insanı işe alamam." "Söz veriyorum. Sana bir şeyler getireyim mi?" "Hayır, gitmem gerek, sadece bunu almaya geldim." Abby dosyayı salladı. "Görüşürüz." Evde akşam yemeği pişirdi ve Ally'ye ödevinde yardım etti, bu küçük iki odalı ev ikisi için gerçekten çok rahat. Bir oturma odası, bir banyo, sonra ortasında yemek yiyebilecekleri küçük bir adanın bulunduğu mutfak geldi. Abby hayatını seviyordu, annesi bir konuda haklıydı, ona kalsa asla evlenmezdi. Hayatının geri kalanını geçireceğini düşündüğü adam burada değildi ve asla olmayacaktı, başkasını sevse de sevmese de hiçbir erkek onun yerini alamazdı. Şu anda evli ve eşiyle çocukları olmalı, Abby onun hakkında bilgi almak için gazeteleri okumaya veya haberleri izlemeye hiç zahmet etmedi, onu hayatından çıkardı ve bu böyle kalacak. "Hadi tatlım, yatma zamanı." dedi Abby, Ally'nin çizim kitaplarını masadan alarak.