☞⁠￣George￣☜ Scarlett mesajının içeriğini açıkladığında, ondan daha çok şaşırmıştım. Bir insan, sevdiğini iddia ettiği birine nasıl böyle davranabilirdi? Hangi koca, bir zamanlar karısı olan bir kadına zerre kadar sempati duymazdı? Hasta bir çocuğu olması da mı önemli değildi? Liam'ın hayat sigortası için biriktirdiği tüm parayı çekmiş. Ona bakıyorum ve ağlayışını izlemek beni çok üzüyor. Gözleri kıpkırmızı ve ağlamaktan şişmiş. Onu teselli ediyorum ama hala susmuyor. "Seni bırakabilirim," diyorum. Hüzünle gülümsüyor ve kolunu diğerine sokuyor. "Hayır, teşekkürler." "Dün gece arabama birinin göz kulak olmasını sağladın ve bana mazot almak için para verdin. Bu, bütünün sadece küçük bir parçası, George. Başka şeyler de var biliyorsun - ameliyat için para, bütün geceyi geçirmen, bu sabah. Eminim şu an ofisinde olmamanın sebebi benim," diye devam ediyor. İşaret parmağımı dudaklarıma götürüp susmasını işaret ediyorum. "Bu, sıkıntıda olan bir kadına yardım etme şeklim." Boğazımı temizleyip yüzüne bakıyorum. Ona böyle diyerek onu gücendirmedim umarım. Bunun yerine gülümsüyor. İyi! Espriyi anladı. Scarlett haklıydı. İş yerimde olmalıydım. Ekibim ve ben bugün sabah 11'e kadar bir filmi bitirmeliydik. Saatime göre 10.52, ama buradan bir adım bile atmaya hazır değilim. Dün gece için minnettarım, arabalarımızın neredeyse çarpışmasına minnettarım. Scarlett, bunca zamandır benim ünlü aşkım olduğunu biliyor muydu acaba? Yüksek sesle kıkırdıyorum ve bana baktığında, onu kollarımın arasına alıp sarılıyorum. Şaşkın ve neredeyse hemen geri çekiliyorum. Yanlış bir mesaj vermek istemedim. Belki de yanlış değil ama henüz göstermemeliyim. "Bu sadece bir teselli sarılması," diyorum. Tekrar gülümsüyor. Dün gece onu bulduğuma beni mutlu eden o güzel gülümseme. Sıkıntısı içinde bile hala gülümsüyordu. Çantasını sandalyeden alıyor. "Artık gideceğim. Her şey için teşekkürler, George. Sebep olduğum herhangi bir sorun için özür dilerim. Arabamı kullanacağım." Konuşurken adımı eklemesini seviyorum. Birkaç adım atıyor ve sonra duraksıyor. "George... Bundan sonra yeni bir hayata başlamak istiyorum. Herkesten uzakta, kocamdan, kız kardeşimden..." Bunu bana bakmadan söylüyor ve sonra sonunda dönüyor. "Gitmeden önce seni görürüm umarım, ama görmezsem, iletişim bilgilerimiz var, değil mi?" Gülümsüyor. "Harika bir arkadaşsın ve gerçekten minnettarım. İşte iyi günler ve her şey için teşekkürler. Ben de gidip kağıtları imzalayacağım." Sonunda gidiyor ve onun güzel siluetinin hastanenin resepsiyon alanından ve sonra giriş kapısından çıktığını izliyorum. Son cümlesi beni rahatlattı. Planım ona bunu önermekti - boşanma kağıtlarını imzalamasını, ama bunun aldatıcı gelebileceğini varsaydım. Scarlett'in dün gece bana anlattığı hikaye, üvey ailesinin elinde çektiği işkenceyi ortaya çıkardı; onlar tarafından alınıp üvey kardeşi tarafından taciz edilen ve üvey annesi ve kocası tarafından para için sömürülen bir yetim." Scarlett'in hayranlarından hangisi, müzikten kazandığı tüm paranın ona ait olmadığına inanırdı ki? Ailesi onu kariyeri için bir köle ve kendi parası için bir dilenci yapmıştı. Kesinlikle o aileden ve kendisine koca diyen adamdan ayrılmalı! Hızla ayağa kalkıyorum, Liam'ı son bir kez kontrol ediyorum. İyi. Uyuyor. Yarına kadar ameliyat başlayacak ve yakında sapasağlam olacak. Liam'a baktığımda Diamond'ı görüyorum. Eski sevgilim Sophie, Diamond'ı Scarlett'in kocasının onu ve çocuğunu terk ettiği gibi terk etti. Hızlı adımlarla hastaneden dışarı çıkıyorum. Scarlett'in izini sürmek yapmam gereken bir şey. Onu yalnız bırakmak bana doğru gelmiyor. Elim cebime sokup cep telefonumu çıkarıyorum ve ev işlerime bakan ve Diamond'ın dadısı olan Prissy'yi arıyorum. "Efendim," diyor. "Diamond nasıl?" diye soruyorum. "İyi. Onu teselli etmek için elimden geleni yapıyorum. Seni görmek istiyor, efendim," diye ekliyor. "Kahretsin!" İçimden söylüyorum. "Yakında eve geleceğim. Sadece önemli bir şeyle ilgilenmem gerekiyor. Biraz daha zaman lütfen." "Pekala!" Diye yanıtlıyor ve telefonu kapatıyorum. Şimdiye kadar gittiğim en yüksek hızda araba kullanıyorum. Scarlett hakkında tuhaf hissediyorum, sanki başına kötü bir şey gelecekmiş gibi. Kısa süre sonra arabasının dün gece park edildiği yere varıyorum ve biraz daha hızlanınca arabasını birkaç metre ötede görüyorum. Şimdi yavaşça arkasından gidiyorum, cep telefonum tekrar çalıyor. "Bu sefer kim lan bu?" Diye soluyorum. "Efendim," Collins'in sesi geliyor. "Ne var?" Diye soruyorum. "Ekip tamamlandı. Hepimiz seni bekliyoruz." "Beni mi bekliyorsunuz, neden?" Diye soruyorum. Onların yönetmeni olduğumu biliyorum ama şu anda orada olamam. "İşine devam et, Collins. Bir saniye içinde orada olacağım. Çok kötüyse, başka bir tarih ayarlamamız gerekecek," diyorum ve hemen kapatıyorum. İleriye baktığımda, Scarlett'in arabasının beyaza boyanmış bir siteye girdiğini fark ediyorum. Dışarıda park ediyorum. Beni takip ettiğini fark etmesini istemiyorum. İki araba daha siteye giriyor ve hafif bir müzik duyabiliyorum. Parti mi veriyorlar? Motorumu kapatıyorum ve arabamın koltuğunu geriye yatırıyorum; tekrar saatime bakıyorum. Öğleden sonra 1. Gürültülü bir şekilde esniyorum. Açım ama yine de kalmak istiyorum. Otuz dakika geçti ve hiçbir şey yok, kırk beş dakika, bir saat ve aniden kapıcı görev yerini terk ediyor. Birkaç dakika sonra, Scarlett'i ve ona benzeyen birini balkonda görebiliyorum. İkizi mi acaba? Diye merak ediyorum. Ne halt oluyor! Diye mırıldanıyorum, Scarlett'i saçından sürüklüyor. Telefonumu çıkarıp daha net bir görüntü elde etmek için yakınlaştırıyorum, çünkü en üstteler. Birkaç dakika boyunca hararetli bir tartışma yaşıyor gibi görünüyorlar ve sonra elbisesinden Scarlett olmadığına inandığım kadın yere düşüyor. O anda en kötüsü oluyor. Scarlett'i balkondan aşağı ittiğini görüyorum. Nefesim kesiliyor, telefonumu arabama fırlatıyorum ve olabildiğince hızlı koşuyorum. Siteye girmeden önce gitmişti. Scarlett yerde. Kendi kanının içinde yatıyor. "Scarlett," diye mırıldanıyorum, başını kaldırıp kollarımın arasına alıyorum. Şimdi hastaneye gitme zamanı. *** "Hayatta kalacağıma dair çok az umudum vardı, ama hayatta kaldığıma göre, Richard'dan, Nana'dan, Celine'den ve beni incitmeye giden herkesten intikamımı alacağım!" Scarlett, olaydan üç hafta sonra söylüyor. Bundan daha doğru sözler yok ve ben destekliyorum. Liam iyileşiyor, ancak Scarlett Atlanta'dan ayrılma konusunda kararlı. Onlara el sallıyorum ve sanki benden büyük bir parça eksilmiş gibi hissediyorum. "Benden yapmanı istediğim şey, ölümümü duyurmak. İnanılmaz derecede gerçek olan sahte bir hikaye uydur." Uçak havalanırken sesi kafamda yankılanıyor.