"EŞ?" Gözleri benimkilerin içine bakıyordu. O anda nasıl hissettiğimi tarif edemezdim. Aslında, inanamıyordum. 'Ethan benim eşim mi?' Uzun zamandır hayalini kurduğum bir rüyanın gerçekleşmesi gibiydi. Onu çocukluğumdan beri seviyordum. Çocuktuk. Her zaman benimle oynardı ve oyun arkadaşı olmuştuk. Ama sonra Alfa olmak için eğitime gitmeye başladı ve ben de derslerimle meşguldüm. Ancak, onunla aynı ortaokuldaydım. Gözlerim nereye gitse onu takip ederdi. Bir gün, o gece yalnız başıma eve dönüyordum; tehlikeye düştüm. Birkaç serseri yoldan geçiyordu ve beni gördüler. Bana sarkıntılık etmeye çalıştılar, ama o tehlikeli anda Ethan beni kurtardı. Kendini bile düşünmedi ve beni korudu. Bu olayı sadece Alfa ve babam biliyordu. Luna'ya ve anneme bundan bahsetmediler. Onları endişelendirmek istemediler. Ancak, o geceden sonra Ethan'a olan aşkım derinleşti. Hayatımda ondan başka kimseyi düşünemez oldum. Kaderin her zaman benden yana olduğuna inanamıyordum. O benim eşim olduğu için, ne kadar uzak durmaya çalışsam da her zaman ona aşık oldum. Ethan'a baktım. Bir şeyler söylemek için dudaklarını araladı ama kendini durdurdu. Gördüğüm bir şey, şaşırmış görünmediğiydi. 'Bunu biliyor muydu?' diye düşündüm. Ona doğru bir adım attım. Dikkatim o kadar ona odaklanmıştı ki, neredeyse yanında duran Ryan'ı kaçırıyordum. Ethan'ın önünde durdum. O da bana baktı. Ona gülümsedim ve dedim ki, "Eş." Birinin boğazını temizlediğini duydum. Başımı Ethan'ın yanına çevirdim. Ryan hala oradaydı. Bana ve sonra Ethan'a baktı. Bana yaklaştı ve kulağıma fısıldadı, "Bingo! Prensini buldun... Oh, pardon, kralını ve eşini." Ona cevap vermedim. Sadece Ethan'ı görmek istiyorum. Ethan'a sormak istediğim o kadar çok şey vardı ki. Ryan geri çekildi ve beni Ethan ile yalnız bırakarak oradan ayrıldı. Ethan'a döndüm ve onun düşüncelerini duymak istedim. Parlayan kırmızı gözleri karardı. Elimden tuttu. "Benimle gel." Sesi bana çaresiz geldi. Benimle konuşmak için can attığına sevindim. Beni orman tarafına götürdü. Ormana girdik ve biraz derinlere gittik. Elimi bıraktı ve bana baktı. Ona tekrar gülümsedim. "Bunun gerçek olduğuna inanamıyorum." Bakışlarını kaçırdı ve başını salladı. "Doğru. Sen benim eşimsin." "Şaşırmış görünmüyorsun. Neden Ethan? Bunu biliyor muydun?" Ethan sessizdi. Ona kaşlarımı çattım. "Neden hiçbir şey söylemiyorsun?" Hala bir cevap alamadığımda, başımı salladım. "Sorun değil. Artık her şey yolunda." Gözlerini kapadı ve derin bir nefes aldı. Benden uzaklaştı. 'Ona ne oldu?' diye kendi kendime sordum. "Ethan?" "Allison, seni kabul edemem." Onu duyduğumda kaşlarımı çattım. "N-Ne?" Yumruklarını sıktığını görebiliyordum. Sorunu neydi? "S-Sebep Julie mi?" Sadece şaka yaptığını söyleyeceği umuduyla sordum. Bu sefer bana döndü ve doğrudan gözlerimin içine baktı. "Ondan dolayı değil. Sadece bir Omegayla birlikte olamam." Sadece bir anda, kaşlarımın çatılması geçti ve kaşlarım kalktı. Sıradan bir omega olduğumu biliyordum, ama bunu ondan duyacağımı hiç düşünmemiştim. "N-Ne d-demek i-istiyorsun?" Kekelemekten kendimi alamadım. Başını salladı. "Bak, ailelerimizin arkadaş olduğunu biliyorum. Bu yüzden sana başta bundan bahsetmek istemedim. Bağı geçen hafta hissetmeye başladım. Ancak, bunu istemiyorum." Geriye doğru bir adım attım. Dudaklarım titriyordu, hiçbir şey çıkaramıyordum. "Biliyordum." Daha alçak bir tonda söyledim. "Ne?" Diye sordu. "Senin tipim olmadığımı." "Sana bunu söyledim, çünkü arkamda olduğunu biliyordum." Ona baktım. "Ve hala bunu mu söylüyorsun? Kalbimi kırmayı mı planladın?" Benden uzaklaştı. "Benim için ne hissettiğini bilmiyorum, ama-" "HAYIR. BENİM İÇİN NE HİSSETTİĞİNİ GERÇEKTEN BİLMİYORSUN." Ona bağırdım. Artık kendimi engelleyemedim. Ona karşı ne hissettiğimi söylemek istedim. Ona kalbimde tek kişinin o olduğunu söylemek istedim. Bağırmamla gözleri kararmasına rağmen, kalbimde olanı söylemeye kendimi zorladım. "Hayatımda birini sevmişsem, o sensin, Ethan. Sana aşık oldum. Ne zamandan beri olduğunu bile bilmiyorum." "Bunlar senin hislerin, benim değil." Kendime güldüm. Gözyaşları yanaklarımdan aşağı süzüldü. "O zaman o gece beni neden kurtardın?" "Sen deli misin? Senin yerine başka bir kız olsaydı bile aynısını yapardım. Tehlikeden kendini koruyamayan zayıf bir omegasın. Eğer bir Alfa veya Beta kadın olsaydı, asla yardımıma ihtiyaç duymazlardı." Sözleri kalbimi paramparça etti. Beni sonuna kadar kırmayı mı planladı? "Beni dinle, Allison. Sana karşı hiçbir şey hissetmiyorum. Eş bağı adı altında kendini bana zorlayamazsın. Ben senin sürünün gelecekteki Alfas'ıyım. Senin Luna'n tüm sürüyü kurtarabilecek ve Alfanın yanında durabilecek güçlü biri olmalı. Başkalarından korunmaya ihtiyacı olan biri değil." Başımı eğdim. Aşağılanmış ve utanmış hissettim. Beni kurtardı ve bu olay yüzünden benimle alay ediyordu. Nutkum tutulmuştu. Kalbimdeki bu acı neydi? Orada ağır hissediyordum. Sonra en acımasız ifadeyi duydum. Eşimin bana bunu yapacağını hiç hayal etmemiştim. "Ben, Alfa Ethan, seni, Omega Allison'ı eşim olarak reddediyorum."