"Pekâlâ." Kalbim korkuyla hızla çarpmaya başladı. Beni yatağa oturttu, kollarını bana doladı, çenesi omzuma dayandı. "Geçecek, geçecek," sırtını hafifçe sıvazladım. Şoktaydım. "Hiçbir yere gitmeyeceğim, ama bence bir doktor çağırmalıyız." Hareket etmeye bile yeltenmedim, ama yine de beni daha sıkı sardı. "Kalmanı söyledim, lütfen beni yalnız bırakma." "Tamam, tamam gitmeyeceğim." Başımı salladım.