"Ne?!" Nutkum tutulmuştu. Teyzem masa altından bacağıma tekme attı, konuşmamam için beni uyaran bir bakış attı. Herkes bana kocaman gözlerle bakıyordu, açıkça ona inanmıyorlardı, ben paçavralara sarılmış, saçı başı darmadağınık biri gibi görünüyordum. "Ava maceraperest olabilir, bir proje üzerinde çalışıyordu bu yüzden hazırlanmaya vakti olmadı, onu bu şekilde görmek zorunda kaldığınız için çok üzgünüz," teyzem beni ayağa kaldırdı. "Şimdi giyinip hazırlanacak." Teyzem beni yukarı, Ava'nın odasına çekti. "Michelle Teyze, ne yapıyorsun? Neden Jerad ailesine yalan söyleyip benim Ava Canton olduğumu söyledin?" Beynim olanları anlamlandırmaya çalışırken kalbim kafesinde yarışıyordu. "O sakat adamla evleneceksin, düğün süreci bitene kadar Ava olmak zorundasın." Kollarını göğsünde kavuşturdu. "Hayır, yapamam!" Gözlerim anında yaşlarla doldu, "Benim bir erkek arkadaşım var. Tanımadığım bir adamla evlenmek istemiyorum." Yüzüme sert bir tokat attı. "Onunla evleneceksin ve bu kesin." Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım, "Beni evlenmeye zorlayamazsın." "Bu ailenin sana bakmak için yaptığı onca şeyden sonra," kaşlarını çattı, "eğer bu evliliğe razı olmazsan, babanın video görüntülerini dünyaya ifşa edeceğiz, servetini nasıl elde ettiğini biliyorsun, onun yarattığı imajı lekeleyeceğiz!" Ailemin itibarını korumayı ne kadar çok sevdiğimi bildiği için beni tehdit etti. Ağlamaya devam ettim, "lütfen, onunla evlenemem. Evlilik teklifini iptal edebilirsiniz, lütfen." "Ve neredeyse bir milyar dolarlık hisseyi kaybetmek mi? Asla." "Teyze, lütfen!" Yalvarışlarımın sağır kulaklara gideceğini biliyordum, her zaman öyle olurdu. "Sesini alçak tut," dedi Ava'nın dolabını karıştırırken, "İkinizin de aynı bedeni var, bunu giy." Bana beyaz bir elbise fırlattı. Aceleyle Ava'nın şifonyerine gitti, makyaj çantasını ve saç fırçalarını çıkardı. "Iyy, fare gibi kokuyorsun ve görünüyorsun, nasıl bu ailenin bir parçası olabilirsin?" Beni zorla oturttu, "hemen o gözyaşlarını kurut." Artık başka çarem olmadığını bilerek elimle gözlerimi sildim, burnumu çektim. Hızlıca saçlarımı fırçalamaya başladı ve düzgün bir topuz yaptı. Solgun yüzüme pudra sürdü ve mat kırmızı bir ruj sürdü, "bu mavi gözlerini ortaya çıkarıyor, evet sonunda bir Canton gibi görünüyorsun." Askısız diz boyu elbiseyi üzerime geçirirken kendi kendine sırıttı, "Hazırsın." * Merdivenlerden aşağı inerken herkes bana döndü. "Beklettiğimiz için üzgünüm." Teyzem özür diledi, "ama şimdi burada." Bayan Jerad'ın yüzünde kocaman bir gülümseme vardı, "Baban ne kadar güzel olduğun hakkında o kadar çok şey söyledi ki, şimdi ona inanıyorum, muhteşemsin, aileye çok yakışırsın." "Teşekkür ederim," diye yanıtladı teyzem sırıtarak, beni masaya oturmaya zorlayarak. Gözyaşlarımı tutmaya çalıştım, eğer ağlarsam, teyzem beni sadece öldürmekle kalmaz, babamın imajını da mahvederdi. "Düğün sürecinde herhangi bir gecikme istemiyorum, aslında bugün buraya gelme sebebimiz de buydu, tanıştıktan sonra hazırlıklara başlayabileceğimizi düşündük." dedi Bayan Jerad, "Kocam buraya gelemedi ama dualarını gönderdi, çok yoğun bir adam. Bunlar oğullarım, Jeremy, Tyler, Cameron, Lance'in kardeşleri." Hepsini bir anda söyleyerek ilk önce buraya gelen üç adamı tanıttı. "Harika!" Teyzem el çırptı, "O zaman bir tarih belirleyelim." "Sadece aile üyelerinin katılacağı özel bir düğün olacağı için bu Cumartesi'yi düşünmüştüm?" "Bu sadece üç gün sonra," dedi amcam, hatta o bile durumdaki şaşkınlığını gizleyemedi. "Bu bir sorun mu?" Bayan Jerad kaşlarından birini ona doğru kaldırdı. Amcam ve teyzem birbirlerine baktılar, ardından teyzem alıştığım sahte gülümsemesini takındı, "Neden sorun olsun ki? Zaten evleniyorlar, bu yüzden gecikmeye gerek yok, düğünün yarın olmasını isteseniz bile, biz memnunuz." "Bu daha da parlak bir fikir!" Bayan Jerad heyecanla ellerini birbirine çarptı. Teyzem şaşkınlıkla gözlerini büyüttü, "Bu harika ama hazırlıklar ne olacak?" "Saçmalık, Ava'yı gelinliği için hazırlamak üzere bir ekip göndereceğim, tüm masraflar bize ait olacak, siz hiçbir şey için endişelenmeyin." Ayağa kalktı, "Aile konağımızda büyük bir etkinlik odamız var, eğer bir ekibi görevlendirirsem, yarın süslemeleri bitirirler, tüm bunlar çok harika, aslında hemen harekete geçmek için ayrılacağız." Ayağa kalktı ve oğulları da aynısını yaptı. Tek kelime bile etmeyeceklerse neden buraya geldiklerini anlamadım. Oturduğum yere geldi ve yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirerek elini yanağıma koydu, "Yarına kadar bir Jerad olacaksın, seni hayatımızda görmek için sabırsızlanıyorum." Her şeyde bu kadar aceleci olmalarına kimsenin neden paniklemediğini anlamadım. Arkasını döndü ve oğulları da hemen arkasından geldi. Teyzem ve amcam onları dışarı uğurlamaya döndüler. Lance, ailesinin geri kalanıyla birlikte tekerlekli sandalyesiyle oturma odasından çıkarken gözleri bir anlığına benim üzerimde durdu. Hakkında hiçbir şey bilmediğim bir adamla yarın evleniyordum. Eh, doğum günüm kutlu olsun.