Toen we eindelijk bij het huis aankwamen, liep ik meteen naar de kamer, zonder de moeite te nemen om vrolijk te doen tegen Helen, omdat ik het gewoon niet kon faken. Ik was niet humeurig en alsof dat nog niet genoeg was, verdronk ik in schuldgevoel. Ik moest terug naar mijn kamer, want bij Evan zijn zou mijn humeur alleen maar erger maken. Hoewel ik niet zeker wist of hij me terug zou laten gaan,