De volgende ochtend werd ik laat wakker, voelde me terneergeslagen en alleen. Ik stond voor de spiegel en bekeek mezelf.
Mijn ogen waren gezwollen van het huilen van gisteravond, en ik was enorm afgevallen.
Mijn huid, die ooit straalde en glad was, zag er nu dof en bleek uit. Hoewel ik er iets beter uitzag dan in het ziekenhuis, zag ik er nog steeds slecht uit, hoe dan ook.
Ik herinnerde me dat ik














