Anna Brown keek naar de scheidingspapieren op tafel, die haar man al had ondertekend. Met tranen in haar ogen keek ze in de richting van het raam. Justin Salvador stond daar in de gloed van de middagzon, zo perfect en koud als een stenen sculptuur, en straalde een beklemmende sfeer uit. "Ik heb de papieren getekend. Jij moet ze zo snel mogelijk tekenen, zodat we de scheiding kunnen afronden voordat Rose thuiskomt." Justin sloeg zijn handen achter zijn rug en zei, zonder haar aan te kijken: "Aangezien we huwelijkse voorwaarden hadden, zullen er geen problemen zijn met de verdeling van de bezittingen. Maar als compensatie geef ik je nog eens 20 miljoen dollar extra, evenals de villa in de westelijke buitenwijken. Ik kan het tenslotte niet aan opa uitleggen als je vertrekt zonder een cent mee te nemen." Anna was stomverbaasd. "Weet opa dat je van me wilt scheiden?" "De mening van opa heeft geen invloed op mijn beslissing." Anna's slanke lichaam trilde, dus ze kon zich alleen aan de rand van de tafel vasthouden om zichzelf te stabiliseren. Tranen stroomden over haar gezicht toen ze vroeg: "Justin, kunnen we alsjeblieft getrouwd blijven?" Eindelijk draaide Justin zich om en keek haar twijfelachtig aan. Hij tuitte zijn dunne lippen en kneep zijn donkere ogen samen. Zijn knappe gezicht deed Anna's hart nog steeds sneller kloppen. "Waarom?" "Omdat ik van je hou." Anna's ogen waren rood en tranerig. "Justin, ik hou van je. Ik wil nog steeds je vrouw zijn, zelfs als je geen gevoelens voor me hebt..." "Ik heb hier genoeg van, Anna. Een huwelijk zonder liefde is een marteling voor mij." Justin wuifde haar weg. Hij had niet eens het geduld om naar haar te luisteren. "Ons huwelijk was vanaf het begin een vergissing. Je wist dat ik destijds alleen maar ruzie had met opa. Je wist ook dat ik Rose leuk vond. Ik kon toen om bepaalde redenen gewoon niet met haar zijn. Ze komt binnenkort terug uit Meridan en ik ben van plan met haar te trouwen, dus je moet nu vertrekken nu onze driejarige contractperiode voorbij is." Anna liet haar hoofd zakken. Grote tranen vielen op de tafel, maar ze veegde ze snel weg. Justin merkte het op, maar hij zei geen woord. Op dat moment ging zijn telefoon. Hij nam snel op toen hij de naam op het scherm zag. "Rose, ben je al aan boord van het vliegtuig?" Hij had zo'n zachte toon dat Anna zich afvroeg of die wel van dezelfde man kwam die zojuist zo koud tegen haar was geweest. Rosalind Gold zei met een vrolijke stem over de telefoon: "Justin, ik ben al op Savrow Airport." "Wat? Zou je niet vanavond aankomen?" "Ik wilde je verrassen!" "Wacht op me, Rose. Ik kom je nu ophalen!" Daarna vertrok Justin haastig. Toen de deur dichtsloeg, voelde Anna zich gebroken en verlaten. Ze had zoveel opgeofferd voor de Salvadors en had zich tijdens hun huwelijk aan Justin toegewijd. Uiteindelijk beschouwde hij haar decennialange verliefdheid en drie jaar huwelijk slechts als marteling. Justin deed alsof hij was vrijgelaten uit een driejarige gevangenisstraf en verliet Anna haastig bij de eerste gelegenheid. Dit was zodat hij kon trouwen met zijn jeugdliefde, Rosalind Gold, naar wie hij had verlangd. Anna was kapot en ontmoedigd toen ze ontdekte dat ze niets kon doen om Justin's hart te winnen. Ze haalde diep adem, glimlachte wrang en schudde haar hoofd. Haar verontwaardigde tranen vervaagden Justins mooie handtekening op de scheidingspapieren. * 's Avonds bracht Justin Rosalind terug naar Tideview Manor. Justin, de tweede zoon van de rijke familie Salvador, droeg een ingetogen vrouw in bruidsstijl toen hij het landhuis binnenliep, wat ieders aandacht trok. "Justin, je bent nog niet gescheiden, dus we moeten niet zo intiem zijn. Anders zal Anna me kwalijk nemen als ze ons ziet." Rosalind wreef zachtjes over Justins borst terwijl ze sprak. "Dat zal ze niet." Justins ogen werden koud toen hij zei: "En wat dan nog als ze ons ziet? Ik hou niet van haar. Ze is alleen mijn vrouw in naam, dus ze moet haar plaats kennen." De Salvadors verzamelden zich rond Rosalind en begroetten haar, terwijl Anna de tafel dekte in de eetkamer. Justin ving een glimp op van de eenzame figuur van zijn vrouw en grijnsde, denkend: 'Hoe kan Anna zo onderdanig zijn aan mijn familie? Dacht ze dat dat me van gedachten zou doen veranderen over de scheiding? Wat belachelijk!' "Jonge Meester Justin!" Na een tijdje kwam de butler naar Justin gerend. "Jonge Mevrouw is net vertrokken!" "Ze is weg? Wanneer?" "Net! Ze heeft niets meegenomen. Ze deed gewoon haar schort af en ging via de achterdeur weg. Een zwarte auto pikte haar op." Justin haastte zich terug naar de slaapkamer, die schoon en opgeruimd was. Hij zag de ondertekende en door tranen bevlekte scheidingsovereenkomst op het nachtkastje. Hij fronste en liep naar het raam, net op tijd om een zwarte Rolls-Royce van Tideview Manor te zien wegrijden. Al snel verdwenen de achterlichten in de nacht. Justin dacht bij zichzelf: 'Was ze vanmiddag niet terughoudend om te vertrekken? Het lijkt erop dat ze niet kan wachten om nu te vertrekken!' Hij voelde dat Anna hem voor de gek had gehouden, dus haalde hij zijn telefoon tevoorschijn en belde verontwaardigd zijn secretaresse. "Controleer van wie deze auto is. Kenteken SA9999." "Ja, meneer." Vijf minuten later belde Justins secretaresse hem terug. "Meneer Salvador, ik heb ontdekt dat de auto met dat kenteken toebehoort aan de CEO van KS Group." De CEO van KS Group was de oudste zoon van de familie Thompson, Asher. Anna kwam uit een kleine stad. Ze was arm en had geen connecties. De afgelopen drie jaar merkte Justin dat Anna niet eens een sociale kring had, omdat ze alleen maar thuis zat. Hoe is ze erin geslaagd om Asher Thompson te leren kennen? Justin dacht dat Anna al een rebound guy had gevonden. "Meneer Salvador, heeft u de scheiding vandaag ter sprake gebracht met de jonge mevrouw?" Vroeg zijn secretaresse aarzelend. "Natuurlijk! Waarom zou ik het uitstellen?" Justin voelde zich gefrustreerd. "Oh... Maar het is vandaag de verjaardag van de jonge mevrouw." Justin was verrast toen hij dit hoorde. ...... Op de achterbank van de zwarte Rolls-Royce hield Asher, de oudste zoon van de prestigieuze familie Thompson, zachtjes Anna's hand vast. "Je tweede broer heeft vanavond een vuurwerkshow voor je voorbereid om je terugkeer te vieren." "Ik heb echt geen zin om naar vuurwerk te kijken." Anna hervatte haar identiteit als Bella Thompson, de erfgename van de familie Thompson. Ze leunde op de schouder van haar oudste broer en barstte in tranen uit. Ze wierp een blik op haar oude telefoon en las het laatste bericht dat ze ontving, dat van Rosalind was. [Je hebt Justin van me gestolen. Ik zei je dat ik je hem vroeg of laat zou laten opgeven. Justin is van mij, dus stop met hem lastig te vallen!] Ze glimlachte tranerig met gesloten ogen en kwam tot een besef. "Wat is er? Mis je hem toch nog na alles wat hij je heeft aangedaan?" Asher sloeg zijn zus bedroefd in zijn armen. "Ash, het is vandaag mijn verjaardag..." "Ik weet het. Justin is een eikel omdat hij er juist vandaag voor kiest om van je te scheiden." "Daarom heb ik geen spijt. Justin heeft zojuist Anna Brown vermoord." Toen ze haar ogen weer opendeed, was ze niet langer Anna Brown, de plichtsgetrouwe echtgenote van Justin Salvador. In plaats daarvan was ze weer Bella Thompson, de trotse erfgename van KS Group. Deze keer zou ze niet langer aan die man vastzitten. Bella zei: "Ik ben over hem heen. Ik zou verdomd zijn als ik ooit nog naar hem terugga."