Mason
Bisikletimle King'in evinin önüne yanaşıyorum, getirmemi istediği yeni telefonun ağırlığı ceketimin cebinde. King beni pek çağırmaz, bu yüzden ciddi bir şeyler olduğunu varsayıyorum.
Kimse bana hiçbir şeyi açıklamaz, ama umrumda da değil zaten. Cahil olmak güzeldir, derler. Soru sormam. Sadece bana söyleneni yapar ve ortalıkta dolanmamaya çalışırım.
Bir bakıma kendimi bir kasa gibi görüyo
















