Thalia'nın çılgınca sesi içimde bir şeyleri tetikledi ve umutsuzca koşmaya başladım. Ayaklarım kaldırıma vurdu, ses binalardan yankılanarak ıssız sokakta yankılandı. "Onlar kurt adam," diye tısladı Thalia, "Daha hızlı koşmalısın." Caddenin karşısına geçip kaldırımdan aşağıya doğru saptım, nefeslerim kısa kısa çıkıyordu. Bacaklarım şimdiden yanmaya başlamıştı ve günler önce botu ayağımdan çıkardı