VERONİKA.
Resme bakarken dişlerimi gıcırdatıyorum, öfke damarlarımda kaynıyor.
"İyi misin?" Dex'in sesi dikkatimi ona çekiyor ve dönüyorum. Endişe yüz hatlarını gölgeliyor ve yumuşak bakışına bir çatık kaş eşlik ediyor. "Veronika?"
"Evet. Sadece–" Duraksıyorum ve elimdeki telefona geri bakıyorum, gözlerim resmin üzerinde tekrar geziniyor. O adamla ne halt ediyor? "Kız kardeşim," diye itiraf ediyor
















