ARABELLA.
"Alex," diye mırıldanıyorum, elimi sırtına doğru uzatırken. "İyi misin? Benim, Arabella."
Adımı duyar duymaz panik dolu gözlerle geri çekiliyor. Yutkunuyorum ve bir gülümseme takınıyorum. "İyiyim. Sadece kötü bir rüyaydı. Artık uyandın. Sen de—" Ona elimi uzatmaya çalışıyorum ama mesafeyi koruyor, yatakta daha da geriye kayıyor.
"Benden uzak dur." Sözleri keskin bir kılıç gibi, göğsüm
















