Hayır... Benimle kur yapıyor olamaz... Öyle değil mi? Öksürüyorum, sandviç parçasının boğazıma takıldığını hissediyorum; bu sıkıntılı histen ve utançtan sıyrılmaya çalışarak kahvemden bir yudum alıyorum... "Pekala... Seni yemeğinle baş başa bırakayım... Bir şeye ihtiyacın olursa seslenmekten çekinme, tamam mı?" "Tamam, peki, teşekkürler..." Zoraki bir gülümsemeyle karşılık verip gözlerimi kaçırıyo