Julian kapıyı açıyor, odasına girmem için yeterince büyük bir aralık bırakarak. Havayı ciğerlerime hapsedip içeri adımımı atıyorum ve Julian’ın masasının bu kadar dağınık olması karşısında anında şaşırıyorum; özellikle de tek bir saç telinin bile yerinden oynamasına izin vermeyen Julian söz konusu olduğunda... Aslında, onun dış görünüşü de tamamen yersiz ve tuhaf duruyor...
Klik — kapıyı kilitliyo
















