Yüzümü yavaşça geri çekip ellerimi omuzlarına koyuyorum ve ona bakıyorum… Dudaklarındaki o belli belirsiz tebessüm onu o kadar sinir bozucu derecede yakışıklı kılıyor ki, kalbim tekliyor. Dudaklarımı aralayıp derin bir nefes alıyor ve elleri vücudumun kıvrımlarından aşağı kayarken havayı ciğerlerimde tutuyorum. “Julian…” “Yapamaz mıyım?” diye soruyor masumca, o neredeyse kendini beğenmiş küçük gül