Julian dairesinin kapısını kapattığı an derin bir nefes aldım ve kalbim göğüs kafesime hızla ve çaresizce çarparken yavaşça ona doğru döndüm. Birdenbire gerilmiştim, midemde kelebekler uçuşuyordu. Julian yavaşça bana doğru yürüdü; vücudu, yalnızca pencereden sızan New York ışıklarının yumuşattığı gölgelere bürünmüştü. Burada geceler hep uzun olurdu ama nihayet önümde durduğunda yüzündeki ifadeden,