Dean: "Anneciğim," dedi Lillian heyecanla Iris'e koşarken, Iris çektiği acıya rağmen gülümsedi. Kızının görüntüsü karşısında gülümsemeyi başarması, annesinin üzgün olduğunu hissetmesini istememesi, ona duyduğum saygıyı engelleyemediğim bir şeydi. Bana, kızının önünde kaç kez ağlayarak gözyaşlarını sildiğini, sadece acısını gizleyerek prensesimizi en istikrarlı ortamda yetiştirdiğini merak ettirdi.