Kylan elini bıraktı, Yasmin için yaptığı gibi bu mezarın önünde diz çökmeye gitti. Ama bu sefer… Bu sefer tamamen öne doğru yığıldı, eli mezarının önündeki otları kavrarken, parmak eklemleri sıkıca kenetlenmişti. Çiçek buketini düşürdü, omuzları hafifçe titriyordu. O, olması gerektiği yerde kaldı, Kylan'a neye ihtiyacı varsa onu işlemesi için alan ve zaman tanıyordu. Neye ihtiyacı varsa onu hisset