Bu iyi bir bahaneydi, değil mi? Görünüşe göre değil. "Gerçekten mi, Bay Wright? Argümanınız bu mu?" diye sordu. Kolları kavuşturmuş, kaşları havada ona baktı. Ve o anda Damien'a dank etti, tam olarak yaptığı şey buydu. Hayal kırıklığı ve utançla inledi. "Kahretsin, Ana... Niyetim o değildi... Fark etmedim... O gece..." "Korkunç mu? Aşağılayıcı mı? Hayat değiştirici mi?" cümleyi onun için tamamladı