Damien, Ana ve Alan'ın taşınması için vakit kaybetmek istemiyordu. Ama önce Alan'la konuşmaları gerektiğini biliyordu. Ertesi sabah uyandıklarında, kahvaltı sırasında onu yanlarına oturttular. "Alan," diye başladı Damien. "Benimle yaşayıp yaşamadığını sorduğunu hatırlıyor musun?" Alan ağzına bir lokma ekmek atarak başını salladı. "Benimle ve Annenle burada yaşasan hoşuna gider miydi?" "Evet," dedi