"Pekala-tamam." Bir salyangoz kadar yavaş yürüyordu. Aynı zamanda nefesini de tutuyordu. Ona dokunma. Ona el sürme. Onu yakalama! Ona dokun! Onun için nefes al! Ona dokunma! Onu yakala! Onu duvara yapıştır. Külotları benim için ıslanmış. Ona dokunma! Kalbi kötü, beni böyle kaldıramaz. Amı benim için ağlıyor. Ona dokunma! Onu becer! Ona dokunma!! "Pekala-Tamam. Sanırım k-korkuyorum." Ismena'nın