Dört gün sonra, İsmena en korkunç kabuslarından birini gördü. O kadar korkunçtu ki, bütün gücüyle çığlık atarak uyandı.
Kapı açılmadan önce yerde ayak sesleri duyuldu ve Eline, savaşmaya hazır bir halde yatak odasındaydı. "Ne oldu!? Kim o!?"
İsmena sertçe nefes alıyordu, vücudundan terler boşanıyordu, kalbi göğsünde zonkluyordu. "Ş-şey... sadece... bir kabustu!" diye soludu yüksek sesle.
"Oh, a
