Dükkânımın kilidini açıp ışıkları yaktım ve eşyalarımı bıraktım. Günlüğü kaptığım gibi içinde işe yarar birkaç yazı buldum. Çok da kötü şeyler değildi ama şantaj yapmak için yeterliydi. Tam kopyalarını çıkarıyordum ki kapının açıldığını bildiren zil çaldı. “Kimse var mı? Şu an açık değiliz!” diye bağırdım. Cevap gelmedi. Dükkânımda birinin varlığını hissettim. İçimdeki tehlike çanları çalıyordu. “