Vanessa Asansörün kapıları açılır açılmaz ilk ben dışarı adımımı atıyorum, nefesimi düzene sokmak için elimi göğsüme bastırarak koridorda ilerlerken o bana seslenene kadar yürüyorum. "Ve nereye gittiğini sanıyorsun? Orası yanlış yol." Olduğum yerde kalakalıyor, başım eğik bir şekilde arkamı dönüp ona doğru geri yürüyorum. "Bunu bilmiyordum," diyorum ona. "O zaman neden önden gittin?" "Bilmiyorum."